‘வேலைகள் மீண்டும் கிடைக்கின்றன, ஆனால் சம்பளதாரர்களுக்கு அல்ல’

மும்பை: இந்தியாவின் வேலையின்மை விகிதம், ஏப்ரல் 2020 இல் கிட்டத்தட்ட 23.5% ஆக இருந்த நிலையில், தற்போது 11.6% ஆக வீழ்ச்சி அடைந்துள்ளது. . இந்த சரிவு, ஏறக்குறைய உயர்வைப் போலவே வியக்கத்தக்கதாகும். மேலும் இது சில கேள்விகளை முன்வைக்கிறது: பொருளாதாரத்தில் என்ன நடக்கிறது? நாம் நினைத்ததை விட நாம் அடிப்படையில் நெகிழ்ச்சி அடைகிறோமா? நாடு முழுவதும் பணியாற்றி வருபவர்களை, குறிப்பாக அவர்களில் பலராக இருக்கும் புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்களை நாம் சில மாதங்களில் இழந்த நிலையில், அதன் உட்பார்வை என்ன?

இதுபற்றி, இந்திய பொருளாதார கண்காணிப்பு மையத்தின் தலைமை நிர்வாக அதிகாரியும், நிர்வாக இயக்குநருமான மகேஷ் வியாஸுடன் பேசுகிறோம்.

திருத்தப்பட்ட பகுதிகள்:

வேலையின்மை விகிதத்தில் மிகவும் வியத்தகு வீழ்ச்சி உள்ளது. இது நமக்கு என்ன சொல்கிறது?

இதை விவரிக்கும் ஒரு வழி என்னவென்றால், நம்முடையது மிகவும் நெகிழக்கூடிய பொருளாதாரம்; நாம் அதிர்ச்சிகளை சமாளித்து மிக விரைவில் இயல்பு நிலைக்கு வரலாம். இதை விவரிக்கும் மற்றொரு வழி என்னவென்றால், இந்திய தொழிலாளர் திறனில் இவ்வளவு பெரிய விகிதம், அமைப்புசாரா துறைகளில் இருப்பதால் அவர்கள் வேலையை விட்டு வெளியேறுவதும், சேருவதும் எளிது. இதில் இரண்டாவது பகுதி மிகவும் துல்லியமானது என்பது என் கருத்து: இது பின்னடைவு அல்ல, ஆனால் இதற்கு காரணம், வேலைவாய்ப்பின் அமைப்புசாரா தன்மையே.

மே மாதத்திற்கான தரவுகளை நாங்கள் பார்த்துள்ளோம்; ஜூன் மாதத்திலும் இதே விஷயம் இருக்கும் என்று நான் நினைக்கிறேன். முழு ஊரடங்கு அமலில் இருந்த ஏப்ரல் மாதத்தில் வேலை இழப்பு 12.2 கோடி. மே மாதத்தில், அந்த வேலைகளில் 2 கோடி மீண்டும் கிடைத்தது. எந்த வேலைகள் திரும்பி வந்தன என்பதை பார்த்தால், அது பெரும்பாலும் தெரு வியாபாரிகள் மற்றும் தினக்கூலித் தொழிலாளர்கள். 2.2 கோடி வேலைகளில், 1.44 கோடி வேலைகள் இவ்வகையை சேர்ந்தவை. மீதமுள்ளவை பெரும்பாலும் சிறு வணிகங்களில் இருந்தன - அடிப்படையில் சிறு கடைகள், மிகச் சிறிய வணிகங்கள் [அவை] மே மாதத்தில் ஊரடங்கு தளர்த்தப்பட்டதால் மீண்டும் திறக்கப்பட்டுள்ளன.

ஆனால் சம்பள வேலைகள் என்று பார்த்தால் திரும்பி வரவில்லை. உண்மையில், மே மாதத்தில் சம்பள வேலைகள் குறைந்துவிட்டன: ஏப்ரல் மாதத்தில் 1.77 கோடி வேலையிழப்பு இருந்தன, அது 1.78 கோடி வேலையிழப்பாக [மே மாதத்தில்] மாறியது. அதாவது, மே மாதத்தில் கூடுதலாக 1,00,000 வேலையிழப்பு நேரிட்டது. இதன் பொருள் என்னவென்றால், தினக்கூலித் தொழிலுக்கு நீங்கள் மாறி, இன்று வெளியே சென்று சம்பாதிப்பது, [மற்றும்] நாளையும் அதே கட்டுப்பாட்டை நீங்கள் எடுத்துக் கொண்டால், மீண்டும் வேலைக்குச் செல்லாம். ஆனால், வேலை இல்லாமல் வீட்டில் தங்க முடியாது என்பது மிகவும் சாத்தியம். அவர் வெளியே சென்று தொழிலாளர் சந்தைகளில் தனது அதிர்ஷ்டத்தை முயற்சித்து, அவருக்கு வேலை கிடைக்குமா என்றும் பார்ப்பார்.

இருப்பினும் மனதுக்கு இதமான விஷயம் என்னவென்றால், அந்த மக்கள் மீண்டும் வேலைகளை பெறுவார்கள். இன்று அதற்கு தேவை உள்ளது: மிக நீண்ட இடைவெளிக்கு பிறகு, ஒரு பிளம்பர் தேவை, ஒரு தெரு வியாபாரி தேவை, அதேபோல் மேலும் பலருக்கு தேவை உள்ளது. ஆனால், வேலையிழந்த அந்த சம்பள ஊழியர்கள், வெளிப்படையாய தங்களது வேலைகளை பின்னர் திரும்பப் பெறவில்லை. ஜூன் மாதத்திலும் இதே விளையாட்டு தொடரும் என்று நினைக்கிறேன்.

ஏப்ரல் இறுதியில் விகிதங்கள் குறைந்திருக்குமா?

அது சரியாகவே இருக்கிறது. ஏப்ரலில் புள்ளி விகிதம் குறைந்தது. அந்த மோசமான காலம் - அதாவது எல்லா வகையான மக்களும் மிகவும் மோசமாக பாதிக்கப்பட்டுள்ள நிலையில் - முடிந்துவிட்டது. வேலையின்மை விகிதம் வீழ்ச்சியடைந்து வருகிறது, வேலைவாய்ப்பு விகிதம் உயர்ந்து வருகிறது. அதாவது வேலைவாய்ப்பு நிச்சயமாக அதிகரித்து வருகிறது.

இப்போது, மிகவும் பாதிக்கப்படக்கூடிய மக்கள் மீண்டும் வேலைக்குச் செல்லும் சூழ்நிலைக்கு திரும்பி வருகின்றனர். ஆனால் மாதச் சம்பளம் பெறும் ஊழியர்கள் இன்னும் சிக்கித் தவிக்கின்றனர்.

கோவிட்டுக்கு முந்தைய எண்ணிக்கையுடன் இதை எவ்வாறு ஒப்பிடுவீர்கள்?

கோவிட்க்குக்கு முன், நாம் 7-8% என்ற வேலையின்மை விகிதத்தில் இருந்தோம். இப்போது, சுமார் 12% வேலையின்மை விகிதத்தில் இருக்கிறோம். நம்மிடம் தொழிலாளர் பங்கேற்பு விகிதம் சுமார் 42.5-43% என்று இருந்தது. இன்று, இது சுமார் 40% ஆகும். எனவே, நாம் இன்னும் நீண்ட தூரம் செல்ல வேண்டியிருக்கிறது.

40% என்பதில், வேலைவாய்ப்பு விகிதம் (14 வயதுக்கு மேற்பட்டவர்கள் மற்றும் வேலை செய்பவர்கள்) இன்னும் குறைவாகவே உள்ளனர். இது இந்தியாவில் பாரம்பரியமாகவே குறைவாக இருந்ததா?

ஆமாம். தெற்காசியா முழுவதும் (பாகிஸ்தான், வங்கதேசம், நேபாளம், இந்தியா மற்றும் [குறைந்த அளவு] இலங்கை) இந்த நாடுகள் அனைத்தும் மிகக் குறைந்த வேலைவாய்ப்பு விகிதத்தின் சிறப்பியல்புகளைக் கொண்டுள்ளன. இது நம் கலாச்சாரத்துடன், நமது கல்வி அளவில் பெண்களை வேலையில் இருந்து ஒதுக்கி வைப்பதில் பங்கு வகிக்கும் பல காரணிகளுடன் செய்ய வேண்டிய ஒன்று.

இந்த மீட்டெடுப்பின் பின்னணியில், நகர்ப்புற இந்தியாவிற்கும் கிராமப்புற இந்தியாவிற்கும் இடையில் அதை பிரிக்கும்போது, இந்த புள்ளிவிவரங்கள் எவ்வாறு வெளிவருகின்றன என்பதைப் பற்றி எங்களிடம் கூறுங்கள்.

மீட்பு என்பது, நகர்ப்புறம் மற்றும் கிராமப்புறம் இரண்டிலும் உள்ளது. இரண்டிலும் தொழிலாளர் பங்கேற்பு விகிதத்தில் உயர்வும், வேலையின்மை விகிதத்தில் சரிவு காணப்படுகிறது. ஆனால் கிராமப்புற இந்தியாவில் மீட்பு அதிகம். நகர இந்தியா மீட்க இன்னும் சிறிது காலம் பிடிக்கும்; அங்கேயும் மீட்பு இருக்கிறது, ஆனால் கிராமப்புற இந்தியா சிறப்பாக மீண்டு வருகிறது.

காரணங்கள் வெளிப்படையானவை: மகாத்மா காந்தி தேசிய ஊரக வேலை உறுதி திட்டத்திற்கு [MGNREGA] அரசு அதிகம் செலவு செய்கிறது. மக்கள் வேளாண் துறைக்கு சென்று விவசாயப் பணிகளை செய்வதாகக் கூறுகின்றனர்; இது உண்மையில் வேலையின்மை குறைத்திருக்கிறது. அது அங்குள்ள வேலை செய்பவர்களிடத்தில் காட்டுகிறது. எனவே ஓரளவு வேலையின்மை குறைந்துள்ளது; நூறு நாள் வேலை உறுதி திட்டத்தில் அரசு பணத்தை செலுத்துகிறது, இது கரிஃப் விதைப்பு பருவமாகும்.

. நூறுநாள் வேலை உறுதித்திட்டத்தில் பணம் செலுத்துவது ஏற்கனவே எண்ணிக்கையில் காட்டப்படுகிறதா?

இது எண்ணிக்கையில் காட்டப்படுகிறது. இது போதுமானதாக இல்லை, வாக்குறுதியளிக்கப்பட்டதை விட குறைவு என்று தகவல்கள் உள்ளன. ஆனால் இது தவிர, ஊரங்கிற்கு முந்தைய காலத்துடன் ஒப்பிடும்போது இப்போதுள்ள நிலைமை, வேலை உறுதி திட்டத்தின் மூலம் தொகை செலவிடப்படுகிறது என்று நான் நினைக்கிறேன்.

முந்தைய நேர்காணலில், வருமான இழப்பு மற்றும் அதன் காரணமாக ஏற்படக்கூடிய பாதிப்பு குறித்து பேசினீர்கள். இப்போது நிலைமை எப்படி இருக்கிறது? பணியாளர்களில் ஒரு குறிப்பிட்ட பகுதி மீண்டும் பணியில் இருப்பதால், அதை நாம் சமாளித்திருக்கிறோமா? அல்லது பாதிப்பு நீடிக்கிறதா?

இல்லை, நிலைமை மோசமடைந்து வருகிறது. இம்முறை தங்கள் வருமானம் ஒரு வருடத்திற்கு முன்பு இருந்ததை விடக் குறைவு என்று சொல்லும் நபர்களின் எண்ணிக்கை உண்மையில் மோசமடைந்துள்ளது.இதன் பொருள் என்னவென்றால் - இது முறையானது - இங்கு நாம் காண்பது என்னவென்றால், ஒரு வருடம் முன்பு இருந்ததை விட அதிகமான மக்கள் தங்கள் வருமானம் மோசமானது என்று கூறுகிறார்கள்; மேலும் எதிர்காலத்தை பற்றி எந்த நம்பிக்கையும் இல்லை என்று அதிகமானவர்கள் சொல்கிறார்கள். ஒரு வருடத்திற்குள் தங்களது எதிர்காலம் கீழே இருக்கிறதா என்று எண்ணுகிறார்கள் அல்லது ஒட்டுமொத்த பொருளாதாரத்தில் இருந்தாலும் அவநம்பிக்கை உணர்வும் இருக்கிறது. எனவே, வருமான நிலைமை மிகவும் மோசமாக உள்ளது.இவ்வகையான வேலைவாய்ப்பு-வேலையின்மை தரவுகளுடன் பிணைந்துள்ளது, இது மீண்டு வந்த அனைத்து வேலைவாய்ப்புகளும் முக்கியமாக மிகக்குறைந்த தினக்கூலி ஊதியம் பெறுபவராக உள்ளது. எனவே, அவர் குறைந்த ஊதிய விகிதத்திற்கு வேலைக்குச் செல்ல தயாராக இருக்கக்கூடும்.

வேலையின்மை விகிதம் குறைந்து வருகிறது, வேலைவாய்ப்பு விகிதம் உயர்கிறது, மற்றும் தொழிலாளர் பங்கேற்பு விகிதம் உயர்கிறது என்று கொண்டாடுவது நல்லது.ஆனால், இது இந்தியாவில் அமைப்புசாரா வேலைவாய்ப்பின் ஆதிக்கம், அத்துடன் குறைந்த மற்றும் சரிந்துள்ள ஊதிய விகிதங்களை பிரதிபலிக்கும். தரவுகளுக்காக நாம் காத்திருக்கலாம்; ஆனால் இது வருமானம் மற்றும் ஊதிய விகிதங்கள் வீழ்ச்சியடைந்து வருவதை, நான் இதுவரை வைத்திருக்கும் தரவுகளில் இருந்து நான் எடுத்து வைக்கும் மிக வலுவான அனுமானம் என்று நினைக்கிறேன்.

[ஆசிரியரின் குறிப்பு: ஏப்ரல் 2020 இல், கோவிட் 19 காரணமாக அமலான ஊரடங்கால், இந்திய குடும்பங்கள் இரு மாத வருமானத்தை இழந்துவிட்டதாக வியாஸ் கூறினார்.]

. நகர்ப்புற இந்தியாவில் சம்பளம் பெறும் ஊழியர்கள் தங்கள் பணியை மீண்டும் பெறவில்லை, அல்லது வேலை இழந்ததாக கூறினீர்கள். நீண்ட கால அடைப்படையில் இது எதைக் குறிக்கிறது?

இது மிகவும் துன்பகரமானது என்று நினைக்கிறேன். பெரும்பாலும் சம்பள வேலைகளை இளைஞர்கள்தான் இழக்கின்றனர். பணிக்கான கட்-ஆஃப் வயது 40: இழந்தவர்கள், 40 வயதிற்கு குறைவானவர்கள் மற்றும் மொத்த அடிப்படையில் 40 வயதுக்கு மேற்பட்டவர்களுக்கு இழப்புகள் இல்லை.

ஆனால் வேலை இழப்புகளின் உண்மையான செறிவு 30 வயதுக்கு குறைவானவர்கள் மற்றும் சம்பள வேலைகளில் இருப்பவர்கள். இதன் பொருள், 2019 ஆம் ஆண்டில் வேலை தேடுவதற்காக வந்த இளம் வயது குழுக்கள், 2020 ஆம் ஆண்டின் தொடக்கத்தில் வேலைகளை இழந்தனர். தற்போது அத்தகைய குழுக்கள், 2020 ஆம் ஆண்டில் தொழிலாளர் சந்தைக்கு வரும் புதிய வேலைதேடும் குழுக்களுடன் (அவை ஆகஸ்ட்-செப்டம்பர் மாதங்களில் வேலைதேடி வரும் போது, அல்லது இப்போது கூட) போட்டியிட வேண்டும். ஆனால் அதற்குள் வேலைகள் எதுவும் இருக்காது; ஏனெனில் பொருளாதாரம் அதற்குள்ளாக மீள வாய்ப்பில்லை. எனவே, 2021 ஆம் ஆண்டில், வேலை தேடும் சந்தையில் மூன்று குழுக்கள் வேலைகளுக்காக போட்டியிடும்.

இது உண்மையிலேயே துயரமானது, ஏனென்றால் நமது மக்கள்தொகையின் லாபப்பங்கு -இது ஒருபோதும் சரியாகப் பயன்படுத்தப்படவில்லை-- இப்போது மிகவும் வித்தியாசமான ஒரு கெடுவுடன் இறங்குகிறது, இந்தியா மீது நீண்டகால தாக்கத்தைக் கொண்டுள்ளது: இளைஞர்கள் வேலைகளைப் பெற வேண்டும், வளர்ச்சி விகிதத்தை பொறியியலாளர் மேற்கொள்ள வேண்டும் மற்றும் நீண்ட காலத்திற்கு சேமிப்புகளைச் செய்ய வேண்டும், இவை அனைத்துமே ஒரு வகையான இழப்பு.

உங்களின் கருத்துகளை வரவேற்கிறோம். கருத்துகளைrespond@indiaspend.org. என்ற முகவரிக்கு அனுப்பலாம். மொழி, இலக்கண நடை கருதி அவற்றை திருத்தும் உரிமை எங்களுக்கு உண்டு.